In de serie Basic Blogs over honden presenteren we vandaag de eerste. Ditmaal over etiquette voor hondeneigenaren.

Etiquette voor hondeneigenaren: meer begrip en minder ergernissen

Honden zijn natuurlijk geweldig leuk maar kunnen ook ergernissen opleveren. Niet alleen bij mensen die niets met honden hebben maar ook bij hondenliefhebbers.

We horen veel te vaak en ten onrechte “Hij doet niks hoor………”, terwijl deze hond wel degelijk wat doet: tegen je opspringen of opdringerig gedrag naar jouw hond is al vervelend genoeg.
Hoe moet je je dan wel gedragen? Zijn er dan spelregels?
Ja en neen: er is niets om af te dwingen (geen wet) maar als we ons allemaal aan dezelfde afspraken houden dan gaat het allemaal wat beter en veiliger. Daarom is er een etiquette voor hondeneigenaren ontwikkeld. Als alle hondeneigenaren hiervan op de hoogte zijn, kan er meer rekening met elkaar gehouden worden en levert dat meer begrip en minder ergernissen op.
We hebben tien punten op een rijtje gezet:

1. HOUD JE HOND ZICHTBAAR ONDER CONTROLE BIJ HET PASSEREN VAN RUITERS, FIETSERS, WANDELAARS EN JOGGERS.

Voor joggers, wandelaars en fietsers is het erg vervelend als ze achtervolgt worden door een hond. Zij weten niet of het spel is of dat deze hond iets zal doen. Sommige honden blaffen naar paarden, waardoor ze kunnen schrikken en gaan steigeren, met alle gevolgen van dien. Leer je hond om te gaan zitten als er een jogger of fietser langskomt of lijn hem even aan. Zo kunnen ze zien dat alles onder controle is en dat is wel zo rustig.

2. PASSEER JE EEN AANGELIJNDE HOND? LIJN JE EIGEN HOND DAN OOK AAN.

Stel je voor dat je met je net geopereerde hond weer voor de eerste keer aangelijnd buiten loopt. Aangelijnd, omdat je hond niet teveel belast mag worden.
Dan zie je iemand die jou tegemoet komt met een loslopende, vrolijke hond. Je roept ze nog toe: “Wil je je hond even bij je houden?”. En krijgt als antwoord – vlak voordat de vrolijke lomperik op je hond duikt – “Hij wil alleen maar spelen hoor!” En jouw hond gilt het uit van de pijn, omdat de lomperik alleen maar wilde spelen… Je weet dus nooit waarom de andere hond aangelijnd is!

3. LIJN JE HOND OOK AAN ALS JE ZIET DAT DE ANDERE EIGENAAR ZIJN HOND AANLIJNT.

Een ander lijnt zijn hond niet voor niets aan. Je weet niet waarom men dat doet. Veel hondeneigenaren betrekken het op hun eigen hond en roepen “hij doet niets hoor”, maar misschien is de hond die wordt aangelijnd oud, loops, agressief naar andere honden of kreupel. Zie het aanlijnen van de andere hond als teken dat de andere hond geen fysiek contact met de tegemoetkomende hond wil of mag.

4. LAAT JE LOSLOPENDE HOND NOOIT NAAR EEN AANGELIJNDE HOND TOELOPEN.

Wist je dat dit nare situaties kan opleveren?
Dat honden die aangelijnd zijn, zich heel anders kunnen gedragen dan wanneer ze los zijn? En dat het een heel oneerlijke situatie oplevert? Los tegen vast?
Veel stress ook, bij eigenaar en hond… Dus: houd je hond gewoon bij je als je een aangelijnde hond passeert.

5. LAAT AANGELIJNDE HONDEN GEEN CONTACT MET ELKAAR MAKEN.

Ik loop met mijn aangelijnde hond op een andere aangelijnde hond af en denk: “Wat gezellig, die willen vast wel even kennis met elkaar maken, want dat is toch wat alle honden willen?”. Helaas mis. Als ik zelf gezellig aan het kletsen ben, mis ik allerlei signalen van zowel mijn hond als de andere hond. En plotseling: BAM! Zomaar uit het niets: vechtende honden aan de lijn! De riemen zijn inmiddels volledig in de knoop geraakt, waardoor de honden nog feller tekeer gaan, omdat ze niet weg kunnen! Help!! Tsja…dit zijn reële gevaren van honden met elkaar laten spelen, kennismaken, laten snuffelen aan de lijn. Doe het niet! Honden reageren nu eenmaal anders aan de lijn dan wanneer ze los zijn, omdat ze onder andere geen uitwijkmogelijkheid hebben. Dit levert veel stress op, wat sneller kan resulteren in ongewenste situaties met nare escalaties tot gevolg.

6. GRIJP IN ALS TIJDENS SPEL HET ER TE RUW AAN TOE GAAT.

“Ah joh, stel je niet zo aan! Die honden lossen dat zelf wel op!” is een veel gehoorde uitspraak als honden nogal ruw of onvriendelijk met elkaar bezig zijn. Als alle honden hetzelfde formaat, gewicht en dezelfde manier van spelen hadden, dan zou die theorie op kunnen gaan. Maar dat is niet zo! Je hebt teveel verschillende formaten honden, die fysiek gewoon niet veilig met elkaar kunnen spelen. Een Teckel met z’n gevoelige rug speelt niet veilig met een Boxer die van flink ruw lichamelijk contact houdt. En een Whippet speelt niet veilig met een Duitse Herder die graag z’n bek gebruikt in het spel. Voor de herder is het overigens fysiek niet zo veilig om zo snel te rennen en haakse bochten te maken. Maar naast fysieke verschillen bestaat er ook nog zoiets als emotionele en mentale verschillen. Een angstige, wat voorzichtige en zachte hond die uitgedaagd wordt door een ruwe, actieve, lompe hond is niet verstandig: het eroverheen rennen, er tegenaan botsen en de angstige hond opjagen, is geen eerlijke spelpartner en daarom moeten wij kunnen ingrijpen. Leer te zien wanneer het spel niet meer gelijkwaardig is en help je hond door het ‘spel’ te stoppen.

7. HEB ER BEGRIP VOOR DAT NIET ALLE HONDEN WILLEN SPELEN MET ELKAAR.

Het is een fabeltje dat alle honden altijd met elkaar horen te spelen.

Ja, er zijn honden die heel graag met andere honden spelen, dat klopt. En weet je…er zijn nog meer honden die dat helemaal niet leuk vinden en alleen maar leuke dingen samen met hun eigenaar willen doen. Of alleen maar willen spelen met 1 of 2 bekende honden en alle andere honden het liefst links (of rechts) willen laten liggen. Natuurlijk is het ontzettend leuk en vertederend om je hond te zien spelen en dat gun je hem ook… Maar heb er ook begrip voor dat de andere hond die je tegenkomt daar niet van gediend is. Herken deze signalen ook: snuffelen op de grond, borstelen, met een boog om jouw hond heen lopen, langzaam bewegen, stoppen, omdraaien en teruglopen, blaffen. Als je dat ziet, roep of haal je hond dan bij je en ga zelf leuke dingen doen met je hond. Daarmee help je de andere hond (en eigenaar) en verstevig je de band met je eigen hond.

8. LAAT WERKENDE HONDEN HUN TAAK UITVOEREN EN LAAT HEN MET RUST TIJDENS HUN WERK.

Stel je voor dat jezelf niets kunt zien…helemaal niets…en je hebt een hond die je veilig van de ene plek naar de andere brengt en zich daar heel erg voor moet concentreren. Deze hulphond moet erop letten dat je niet met je hoofd ergens tegenaan stoot, dat je niet van de stoeprand afzwikt met je rechtervoet en hij moet ook nog goed kunnen luisteren naar de opdrachten die je geeft om hem de route te vertellen die hij moet lopen. En om de haverklap word je hulphond lastig gevallen door loslopende honden (of honden die aan zo’n lange flexi-lijn lopen) “Hij doet niks hoor. Hij wil alleen maar maar even kennismaken… Trouwens…daar moet hij toch tegen kunnen?!” Werkende honden zijn alle honden die voor en met hun baas aan het werk zijn en al hun concentratie daarvoor nodig hebben. Deze honden willen en kunnen niet spelen of contact maken met een andere hond. Houd daar rekening mee en laat deze honden hun taak uitvoeren. Dit geldt voor hulphonden, politiehonden, speurhonden en honden waar door particulieren mee getraind wordt op openbaar terrein.

9. HEB BEGRIP VOOR NIET-HONDENMENSEN EN HUN RUIMTE.

Natuurlijk heb jij de leukste hond van Nederland en omstreken! En uiteraard zou iedereen jouw hond leuk moeten vinden. Maar eh…is dat echt zo? Is dat een reële gedachte? Er zijn mensen die honden eng, vies of irritant vinden. Dan zijn er ook mensen die echt wel van honden houden, maar toevallig niet van de jouwe…En er zijn ook mensen die op het moment dat jij ze tegenkomt met je hond, niet in de stemming zijn voor jouw hond. Aan de lichaamstaal van mensen kun je al snel zien of men wel of niet gediend is van contact met je hond en dan is het toch een kleine moeite om je hond even bij je te roepen? Dankbaarheid is vaak het resultaat…

10. TOON DANKBAARHEID ALS MEN REKENING MET JOU EN JE HOND HOUDT.

Als iemand rekening met jou en je hond houdt: door de hond bijvoorbeeld aan te lijnen als jij de jouwe aanlijnt, zijn loslopende hond bij zich roept als jij met je hond aan het trainen bent of door te voorkomen dat je kindje ondersteboven gelopen wordt door een onstuimige hond……… Toon dan dankbaarheid: een glimlach is vaak al voldoende of een eenvoudig “Dank je”… Het is zo eenvoudig en het creëert begrip van beide kanten.